جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۲ تیر ۱۷, دوشنبه

مادر رامین قهرمانی؛ رای دادگاه شوکه ام کرد

رامین آقازاده قهرمانی، چهارمین قربانی جنایات کهریزک است که پس از آزادی در ۲۷ تیرماه به دلیل شکنجه‌های جسمانی در این بازداشتگاه و وجود لخته‌های خون در سینه‌اش جان سپرد.

در بهمن‌ماه ۱۳۸۸ عبدالحسین روح‌الامینی، پدر محسن روح‌الامینی اعلام کرد که رامین قهرمانی مقتول چهارم بازداشتگاه کهریزک است.
مادر این قربانی کهریزک پس از چند ماه پیگیری و مراجعه به دادگاه به دلیل فشارهای زیاد مجبور به دادن رضایت شد اما از نظر او پرونده قتل فرزندش هیچگاه مختومه نیست و مسببین اصلی روزی باید پاسخگو باشند.
متن گفت‌و‌گوی «جرس» با اعظم آقا ولی مادر رامین آقازاده قهرمانی را با هم می‌خوانیم:

خانم آقازاده حکم کهریزک را اعلام شد، نظرتان در خصوص حکم صادره برای قضات متهم این پرونده چیست؟

واقعا انتظار چنین حکمی را نداشتم و شوک آور است. قاضی خراسانی با آن سابقه این بود نتیجه دادگاه؟ یعنی دویست هزار تومان نصف پول یک بازنشسته هم نیست و فقط سه تا قوطی روغن نباتی با آن می‌توان خرید. وقتی مرتضوی در تامین اجتماعی پست می‌گیرد یعنی اینکه شما بروید دنبال کارتان!

از رامین بعنوان چهارمین قربانی جنایات کهریزک نام برده می‌شود، علت رضایت شما چه بود؟

بعد از کشته شدن رامین تمام زندگی ما بهم ریخت. همسرم سر خاک سکته مغزی کرد و مدتی بعد هم فوت کرد و پسر دیگرم تاثیر حادثه بیمار و افسرده شد. من هم یک زن تنها درگیر این مشکلات بودم. گذشته از آن فکر می‌کنید اگر پیگیری می‌کردم رسیدگی می‌شد؟ الان دادگاه هم تشکیل شد اما یک دفعه دیدیم که به غیر از خانواده روح الامینی خانواده‌های دیگر رضایت دادند. چهار سال این خانواده‌ها دنبال شکایتشان بودند برایشان چکار کردند؟ معلوم است که شکایات ما به جایی نمی‌رسد اما ما خدا را داریم.

رامین بعد از آزادی از شکنجه‌ها و بلاهایی که در کهریزک بر سرش آوردند حرفی هم زد؟

در واقع علت افسردگی برادر رامین همین بود که رامین برای او اتفاقاتی را که در کهریزک افتاده بود تعریف کرد. به خود من برای اینکه می‌دانست رنج می‌کشم هیچی نگفت و برای برادرش تعریف کرده بود. غرور هم داشت نمی‌خواست آن اتفاقات وحشتناک را برای کسی بگوید تنها با برادرش در میان گذاشته بود. آثار شکنجه هم بر روی بدنش بود و علت مرگ را هم همین ضرب و شتم‌ها گفتند.

برای گرفتن رضایت شما را تحت فشار قرار دادند؟

خانم، خیلی بدبختی کشیدم اما گفتن چه فایده‌ای دارد؟ البته اول پنج و شش بار دادگاه رفتم بعد زندگی‌ام فنا شد و به خدا واگذار کردم. اصل مسئله کشته شدن رامین است. بچه سالم را خودم با دست خودم بردم تحویل دادم و چه بر سرش آوردند.
موقع رضایت دادن هم به‌‌ همان قاضی گفتم من الان مسلمان نشدم از بچگی مادرم اسلام را به من آموخت و الان هم در این دنیا کاری از دستم بر نمی‌آید اما سر پل صراط منتظر شما می‌مانم و خدا ارحمن الراحمین است.

به عادلانه بودن دادگاه رسیدگی به پرونده کهریزک باور داشتید؟

من خودم می‌دانستم رسیدگی نمی‌شود البته این نظر من است. حالا شاید از نظر قانونی رسیدگی نشود اما ما در مملکت اسلامی زندگی می‌کنیم و معتقدیم خدا جای حق نشسته است بالاخره اینطور نمی‌ماند. واقعا چشمم آب نمی‌خورد کاری انجام داده شود. مگر حیدری فر در کرمانشاه تیراندازی نکرد؟ چی شد؟ اگر من الان تیراندازی می‌کردم همین برخورد را می‌کردند؟ قاضی که باید بیشتر تحت کنترل باشد؟ مقصر اصلی کشته شدن فرزندم را هم کسی می‌دانم که دستور انتقال فرزندم را به کهریزک داده یعنی قاضی حداد. مگر بچه من که با سختی بزرگش کردم چکار کرده بود که اینطور با او رفتار کردند؟ من توکلم بخداست. خدا خودش بزرگ‌ترین قاضی است و شکایتم را به دادگاه عدل او برده‌ام.

امسال هم مانند سالهای گذشته محدودیت‌هایی برای برگزاری مراسم سالگرد فرزندتان وجود دارد؟

بله، ما خودمان سر مزار می‌رویم و مراسم برگزار نمی‌کنیم، اذیت می‌کنند و نمی‌گذارند.
 

ادای احترام فعالان حقوق بشر در ایران به نلسون ماندلا در نامه ای به خانواده

جمعی از فعالان مدنی و حقوق بشر در ایران طی نامه ای خطاب به خانواده ی نلسون ماندلا، ضمن ادای احترام به صبر و بردباری وی جهت تحقق آرزوهای مشترک انسانی، برای این قهرمان مبارزه با نژادپرستی و مبارزه ی بدون خشونت در آفریقای جنوبی، آرزوی سلامتی کردند.
به گزارش کلمه، متن این نامه که به دو زبان فارسی و انگلیسی به همراه تصویری از نلسون ماندلا بر روی تابلویی چاپ شده بود، توسط جعفر پناهی و نسرین ستوده، آخرین برندگان جایزه ی ساخاروف، جهت تحویل به خانواده ی نلسون ماندلا، به سفارت آفریقای جنوبی در تهران تحویل داده شد.
نلسون ماندلا اولین برنده ی جایزه ی پارلمان اروپا (ساخاروف)، در سال ۱۹۸۸ میلادی بوده است.
متن این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
خانواده‌ی محترم ماندلا
خبر بیماری قهرمان مبارزه با تبعیض نژادی، نلسون ماندلا، ما را نیز در نگرانی شما شریک نمود.
آفریقای جنوبی در کنار همه‌ی نقاط افتخارآمیز خود، البته تاریخ طولانی مبارزه‌ی مسالمت‌آمیز و مدبّرانه علیه تبعیض نژادی را نیز برای خویش ثبت کرده است. در این میان، نلسون ماندلا به دلیل روش آشتی‌جویانه و شجاعانه‌ای که برگزید، از جایگاه ویژه و شایسته‌ای برخوردار است.
ماندلا، انسان بزرگی است که آرزوها و رؤیاهایمان را به یادمان می‌آورد. ما به‌ویژه برای تحمّل رنج توأم با صبر و بردباری ایشان جهت تحقق آرزوهای مشترک انسانی، ادای احترام می‌کنیم و در همراهی با شما، آرزوی عمیقِ قلبی خویش برای سلامتی و بهبودی ایشان را اعلام می‌داریم.
جمعی از فعالان مدنی و فعالان حقوق بشر ایران
متن نامه به انگلیسی:
Dear Mandela family
We would like to let you know that we share your concerns and worries over Nelson Mandela’s illness, the hero of the fight against apartheid.
South Africa, along with its other glorious aspects, has recorded its long history of peaceful and wise battle against apartheid. Nelson Mandela, as the one who chose the courageous and reconciliatory method, has a special and honorable place in all of that.
Mandela is the great human being who reminds us of our dreams and wishes. We would like to pay our respect for him, especially for his long endurance of suffering with patience and perseverance for the realization of common aspirations of humanity.
Along with you, we express from the deepest part of our hearts, our best wishes for his health and full recovery.
A group of Iranian civil and human rights activists